Pidhato

ing pasamuan mesthi ana salah siji pawongan kang kapatah sesorah (pidhato). pidhato tegese micara ing sangarepe wong akeh kanthi wewaton sing gumathok. nalika pidhato, kabeh sikap lan solah bawa kudu trapsila kanthi basa sing bener, uga gampang dimangerteni sing ngrungokake. kunci utawa resep supaya bisa kasil utawa sukses anggone pidhato kayata:

1. pikirane ditanemake (dipustake) ana pokoke isi pidhato, aja nganti tansah mikirake awake dhewe, kekurangane lan sapiturute.
2. obahing awak aja kakehan (over acting) nanging saperlune wae.
3. anggepen kabeh kang rawuh iku kanca dhewe. bab iki kanggo ngurangi rasa wedi
4. isine pidhato kudu dikuwasani. menawa perlu gawa cathetan cilik (cepak-cepak menawa lali).
5. milih isi pidhato sing bisa narik kawigaten.
   pidhato utawa sesorah minangka salah sawijining pakaryan kang ora saben wong bisa nindakake. pakaryan iki mbutuhake ketrampilan micara. arepa mung micara nanging menwa ora kerep digladhi uga ora bisa. kanggo nggladhi amrih trampil pidhato, awake dhewe kudu gawe cengkorongan (kerangka) pidhatone dhisik, kayata ing ngisor iki.
   
   1. uluk salam
   2. purwaka basa (pambuka)
      a. atur pakurmatan
      b. atur puja-puji
      c. atur panuwun
   3. surasa basa (isi pidhato)
   4. wasana basa (panutup)
   5. salam panutup